عشق مجید

ديديم نميشود درزمين عاشق شدبه اسمان پروازکرديم

وقتي برگشتيم مارادرقفس انداختند

نتوانستيم ثابت کنيم پرنده نيستيم

ماتنها

عاشق شده بوديم

اونکه میخواست منو بفهمه نتونست .....

اونکه میتونست بفهمه نخواست.....

این شدکه تنهایی تمام قد منو بلعید

چقدر دوست دارم که یکیو داشته باشم،

ماله خود خودم،

یکی که نگرانم باشه،

یکی که براش مهم باشم...

دلم یکی میخواد که وقتی بهش خوبی

میکنم فکر نکنه محتاجشم،

کسی که جواب محبتامو با محبت بده...

دلم کسی رو میخواد که بتونم بهش ببالم...

دلم کسی رو میخواد که جلو دیگران

با افتخار بگم این ماله منه،

این دنیای منه...

دلم این روزا یه مرهم،یه دوست داشتن

واقعی میخواد...

یکی که رفیق باشه،

یکی که دستاشو بگیرمو با

هم یه عالمه قدم بزنیم...

دلم یه دوست داشتن میخواد...

دوست داشتنی که این روزا

به این سادگی ها گیر نمیاد

ما سپر بلای هم شدیم ..تو"... رفتی تا همیشه بیقرار بمانم تا در کنج قلبم بمانی..

اگر چه سهم من از با تو"...بودن ..مرگ و نیستی شد

اما میمانم تنها به یاد ... تو"...

تو آرام آمدي...نرم و بي صدا...

مثل قطره هاي بر قلبم چكيدي...به سان برف آرام آرام در من ذوب شدي...تكه اي از وجودم شدي...

دراين سنگستان نميدانم توراچه بنامم...

توكه آمدي آرام شدم...و چيزي در درونم زمزمه كرد:اين اغاز دوست داشتن است...!

گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم!

ببرم بخوابانمش!

لحاف را بکشم رویش!

دست ببرم لای موهایش و نوازشش کنم!

حتی برایش لالایی بخوانم،

وسط گریه هایش بگویم:

غصه نخور خودم جان!

درست می شود!درست می شود!

اگر هم نشد به جهنم...

تمام می شود...

بالاخره تمام می شود...!!!

درمیان این همه ادم که جان را به لب میرسانند...

فقط نام عزرائیل بد درفته است!!!